زنان سرزمینم

بر تکه های شیشه می رقصد 
پرنده ی گل 
با جادوگران قبیله ای 
که در رگ هایم می کوبند
با تاریکی ی مردانه ای 
که هوای پیرامونم را 
تازیانه می کرد
پرنده ی گل 
آهسته ورق می خورد 
با نفس های زنی 
که در تن من است

(این مطلب در بهمن 1382 در آدرس پیشین وبلاگ انتشار یافته است )

http://telegram.me/alijahangirichannel
https://www.instagram.com/ali_jahangiri42/